aktualności

Dzisiaj minął rok od dnia 29 grudnia 2014 r., gdy w Szubinie zmarł Ksiądz Prałat Jan Kątny, zasłużony i cieszący się ogromnym szacunkiem były proboszcz Parafii pw. św. Marcina Biskupa w Szubinie. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się 1 stycznia 2015 r. o godz. 18.00 wprowadzeniem do kościoła św. Marcina Bpa. Tego dnia, Mszę św. odprawił w ks. kanonik Tadeusz Lesiński wspólnie z o. Władysławem Budziakiem ze Zgromadzenia Ducha Św. z Bydgoszczy i ks. dr Wojciechem Rzeszowskim - rektorem Prymasowskiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. 2 stycznia 2015 r. o godz. 11.00 w kościele św. Marcina Bpa odprawiona została Msza św. pogrzebowa, którą celebrował ks. Krzysztof Wętkowski – biskup pomocniczy archidiecezji gnieźnieńskiej wspólnie z ks. kanonikiem Tadeusz Lesiński oraz ks. Lech Bilicki – Kanclerz Kurii, który wygłosił homilię. Po nabożeństwie kondukt żałobny ulicami miasta odprowadził trumnę z ciałem śp. księdza Jana na miejscowy cmentarz, gdzie został pochowany. Tam w imieniu mieszkańców i władz Szubina głos zabrał burmistrz Artur Michalak. Na wieczną wartę zasłużonego duchownego odprowadzali liczni mieszkańcy miasta i regionu.

Ksiądz Jan Kątny urodził się 17 czerwca 1923 r. w Bydgoszczy w rodzinie Izydora i Marty z domu Muzioł. Małżeństwo Kątnych posiadało siedmioro dzieci, dwie córki zmarły we wczesnym dzieciństwie. Po latach Ksiądz Jan wspominał, że wychowywał się w rodzinie, gdzie panowała religijno-patriotyczna atmosfera, uczono miłości do Boga i Ojczyzny. Ojciec prowadził sklep rzeźnicki w Bydgoszczy, w którym pracowała żona. Jako pięciolatek przyszły duchowny rozpoczął edukację, uczęszczając do ochronki przy ul. Staroszkolnej w Bydgoszczy, którą prowadziły Siostry Elżbietanki. Następnie rozpoczął naukę w Publicznej Szkole Powszechnej nr 12 im. Adama Mickiewicza przy ul. Nowogrodzkiej, gdzie obecnie mieści się Liceum Ogólnokształcące nr 3 w Bydgoszczy. Po ukończeniu tego etapu kontynuował naukę od 1935 r. w Państwowym Gimnazjum Klasycznym im. Marszałka Józefa Piłsudskiego przy pl. Wolności, tam obecnie ma swoją siedzibę Liceum Ogólnokształcące nr 1 w Bydgoszczy. W gimnazjum należał do harcerstwa i do Sodalicji Mariańskiej. W 1939 r. zdał małą maturę, ale wybuch II wojny przeszkodził Mu w rozpoczęciu nauki w liceum. Rodzina straciła sklep, a młody Jan został wywieziony w 1939 r. na roboty do Niemiec. Trafił do gospodarstwa rolnego w okolice dzisiejszego Świdwina. Po latach wspominał, jak od kwietnia 1940 r. wprowadzono dla robotników z Polski przepisy, kazano im nosić plakietkę z literkę „P” na żółtym tle. 5 marca 1945 r. odzyskał wolność, a w czerwcu wrócił do rodzinnej Bydgoszczy. Rozpoczął naukę w liceum dla dorosłych, pracował w spółdzielni „Społem”. W 1946 r. zdał maturę. W latach 1946-1948 odbył studia filozoficzne w Prymasowskim Seminarium Duchownym w Gnieźnie, w latach 1948-1952 studia teologiczne w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu. 7 czerwca 1952 r. w Gnieźnie otrzymał święcenia kapłańskie z rąk Księdza Prymasa Stefana Wyszyńskiego. 1 lipca 1952 r. objął pierwszą parafię jako wikariusz w Strzelnie. W 1956 r. został przeniesiony na wikariat do kościoła pw. Najświętrzego Serca Pana Jezusa w Bydgoszczy. W latach 1957-1960 pracował w Liceum Prywatnym Sióstr SACRE COERE w Polskiej Wsi koło Pobiedzisk. Z dniem 1 lipca 1960 r. przeniesiony został na wikariat w Ostrowie do kościoła pw. Jana Chrzciciela, gdzie posługę sprawował do 1964 r. W latach 1964-1975 przebywał w Janikowie jako administrator z zadaniem zorganizowania nowej parafii. W czasie posługi w Ostrowie i Janikowie wielokrotnie zmagał się z oporem ówczesnych władz, której nie było na rękę rozwijanie duszpasterstwa wśród pracowników zakładów sodowych. W latach 1975-1980 służył w Parafii pw. św. Wojciecha w Wilkowyji koło Jarocina. 1 lipca 1980 r. objął Parafię pw. św. Marcina Biskupa w Szubinie. Honorową godność kapelana papieża Jana Pawła II Prałat otrzymał od Papieża Jana Pawła II w 1984 r.
W czasie posługi w Szubinie dał się poznać jako dobry gospodarz. Ukończył budowę domu katechetycznego, postawił garaże, w kościele wykonano posadzkę granitową, naprawiono instalację elektryczną, zainstalowano nowe żyrandole, wymalowano kościół, dokonano zabezpieczeń konserwatorskich murów zewnętrznych świątyni, powiększono cmentarz. Wspaniale układała Mu się współpraca z rezydentem, a jego poprzednikiem ks. Marianem Namysłowskim, któremu stworzył godne warunki do mieszkania i utrzymania. Podczas swej posługi w grodzie pelikana współorganizował i wspierał działalność związków niepodległościowych na tym terenie. Był inicjatorem, łącznie z miejscową Solidarnością, comiesięcznych Mszy św. za Ojczyznę w latach 1980-1986. Obok wsparcia duchowego często służył pomocą materialną w czasach kryzysu i bezpiecznym schronieniem dla działaczy ówczesnej opozycji. Do historii przeszły spotkania i koncerty w kościele z udziałem Katarzyny Łaniewskiej, Józefa Duriasza, Piotra Szczepanika, Krzysztofa Kolbergera, Józefa Henelowa, Hanny Skarżanki oraz innych artystów. W stanie wojennym poprzez Księdza Prałata i Parafię pw. św. Marcina, z inicjatywy mieszkańców holenderskiej miejscowości Dinxperlo, docierały do Szubina i były rozdawane dary żywnościowe, odzież oraz środki czystości dla mieszkańców gminy Szubin. Ta inicjatywa stała się podwalinami do nawiązania współpracy pomiędzy władzami gminy Szubin oraz gminą Dinxperlo, co doprowadziło do podpisania umowy i wymiany kulturalno-oświatowej i sportowej między tymi gminami. Dzięki tej współpracy do szubińskiego szpitala trafiło wyposażenie do sal szpitalnych. 27 czerwca 1998 r. Ksiądz Jan Kątny został zwolniony z obowiązków proboszcza. Nie wycofał się jednak z działalności publicznej i zaangażował się w wiele inicjatyw, które zaowocowały pozytywnymi przekształceniami w różnych dziedzinach życia mieszkańców regionu w okresie transformacji. Między innymi zaangażował się w tworzenie komitetu budowy pomnika ofiar totalitaryzmu w Szubinie. W 1998 r. z inicjatywy Księdza Jana Kątnego zrodziły się obchody Dni Kultury Chrześcijańskiej, które organizowane są od tamtego czasu cyklicznie raz w roku we wrześniu. Wraz z Michałem Jarockim był inicjatorem utworzenia wyjątkowego Muzeum 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich, które poświęcone było upamiętnieniu żołnierzy Września'39, którzy szkolili się w okresie międzywojennym w Bydgoszczy i którzy stoczyli zacięte walki w obronie Ojczyzny. Ksiądz Jan Kątny został także honorowym kapelanem organizacji skupiającej weteranów z szeregów 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich i brał aktywny udział w ich spotkaniach.
Ksiądz Jan Kątny od lat aktywnie uczestniczył w życiu Muzeum Ziemi Szubińskiej w Szubinie. W 1992 r. należał do grupy wspierającej Zenona Erdmanna w działaniach zmierzających do przekształcenia Izby Pamięci Narodowej w Muzeum Ziemi Szubińskiej. Nie było to działanie jednorazowe. W ostatnim czasie mimo podeszłego wieku Ksiądz Jan Kątny brał udział w projekcie Muzeum pt. Pocztówki znad krawędzi przeszłości – dialog pokoleń, który to projekt łączył osoby z różnych pokoleń. Podczas udziału w projekcie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszym pokoleniem. Przyczynił się do powiększenia zbiorów placówki poprzez darowizny na rzecz muzeum. Wspieranie wszelakich działań społecznych dało o sobie znać w 1999 r. Wtedy to Ksiądz Jan Kątny wszedł do grupy założycieli szubińskiego koła Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919. Organizacja ta zajmuje się kultywowaniem pamięci o zrywie powstańczym, które zadecydowało o przynależności Wielkopolski do odrodzonego państwa polskiego. Do ostatnich dni pełnił w kole rolę kapelana, udzielał duchowego wsparcia i dzielił się na spotkaniach z młodszym pokoleniem swoją wiedzą i doświadczeniem. W celu powiększenia zasobów bibliotecznych Ksiądz Kątny podjął działania, które doprowadziły do zwiększenia ilości pozycji książkowych. Zaangażowanie w pracę na rzecz ulepszenia szubińskiego szpitala zaowocowało podczas jubileuszu 100-lecia placówki, gdzie Ksiądz Jan Kątny był honorowym gościem.
O tym, jak wielką cieszył się w społeczeństwie estymą, mogą zaświadczyć obchody jubileuszu kapłaństwa, które odbyły się nie tylko w kościele, ale i w Muzeum Ziemi Szubińskiej w czerwcu 2012 r. Z tej okazji wydano publikację poświęconą jego osobie pt. Oto ja, poślij mnie. Muzeum przygotowało okolicznościową wystawę, na której można było obejrzeć zdjęcia z dzieciństwa, święceń kapłańskich i posługi kapłańskiej Księdza Jana Kątnego oraz m.in. przyznane dyplomy i medale. 5 czerwca 2012 r. do Muzeum przybyło wiele osób, które chciały osobiście podziękować Jubilatowi, osobie o nieposzlakowanej opinii i dużym autorytecie moralnym, za jego służbę.
Ksiądz Jan Kątny otrzymał między innymi: Medal im. ks. Jana Kleina nadany przez Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne w 2000 r.; Medal „100 lat Szpitala Rejonowego w Szubinie”; Odznakę Pamiątkową 16/2 Pułku Ułanów Wielkopolskich im. gen. dyw. Gustawa Orlicz-Dreszera nadaną w Londynie 24 lipca 1998 r.; Medal im. Sędziwoja Pałuki; Odznakę Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej nadaną przez Komitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie w 2004 r. i w 2012 r. Złoty Krzyż Zasługi.
Cześć Jego Pamięci!
Kamila Czechowska
Muzeum Ziemi Szubińskiej


Ks. Prałat Jan Kątny (1923-2014) Zdjęcia-wspomnienie o wspaniałym kapłanie--------------- TUTAJ

Zdjecia z Jubileuszu kapłaństwa ks. Jana Kątnego -TUTAJ

Uroczystości pogrzebowe w Szubinie-itvSzubin -TUTAJ

Fotorelacja z pogrzebu Tygodnika Pałuki----TUTAJ