aktualności

Przewodnicząca Rady Miejskiej Anna Kijowska
Burmistrz Szubina Mariusz Piotrkowski
Prezes Bractwa Strzeleckiego Andrzej Kokociński
zapraszają 15 sierpnia 2020 r. na uroczystość
Święta Wojska Polskiego oraz 100. rocznicy zwycięskiej
Bitwy Warszawskiej
PROGRAM
godz. 11.30 Kościół pw. św. Andrzeja Boboli
- Msza św. w intencji poległych w wojnie polsko-bolszewickiej
godz. 12.30 Plac Wolności
- Odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej
Wydarzenia towarzyszące w dniu 15 sierpnia:
- Lasek Wesółka, godz. 10.00, XX Strzelanie z okazji ,,Cudu nad Wisłą'' dla upamiętnienia zwycięstwa Polski nad Rosją Sowiecką w 1920 r.
- Rynek, wystawa plenerowa Muzeum Ziemi Szubińskiej
Organizatorzy:
Bractwo Strzeleckie w Szubinie, Muzeum Ziemi Szubińskiej im. Zenona Erdmanna, Parafia pw. św. Andrzeja Boboli w Szubinie, Szubiński Dom Kultury, Urząd Miejski w Szubinie, Zespół Szkół im. prof. Emila Chroboczka

W związku z panującą pandemią organizatorzy proszą o zachowanie reżimu sanitarnego
i stosowanie się do obowiązujących wytycznych i zaleceń (m.in. obowiązek zakrywania ust i nosa, konieczność zachowania odstępu).
Wojna polsko-bolszewicka 1919-1921
Wojna między Polską a sowiecką Rosją trwała w latach 1919-1920 i zadecydowała o ukształtowaniu granicy wschodniej II Rzeczypospolitej. W Polsce rozważano dwa programy terytorialne dotyczące ziem wschodnich: inkorporacyjny i federacyjny. Zwolennikiem pierwszego był obóz narodowy pod przywództwem Romana Dmowskiego, a drugiego Józef Piłsudzki. Strona sowiecka dążyła do przejmowania terenów opuszczanych przez Niemców i wprowadzania rządów rewolucyjnych. Do pierwszych walk polsko-bolszewickich doszło w lutym 1919 r. Dla armii polskiej głównymi kierunkami uderzeń były: Wilno, Mińsk, Kijów. Polskie wojsko dotarło do rzeki Berezyny. W tym czasie w Rosji trwała walka między bolszewikami a białymi. Żadna ze stron nie godziła się na odbudowę państwa polskiego. Jesienią 1919 r. bolszewicy zwyciężyli w wojnie domowej i rozpoczęli przygotowania do wzmożonego ataku na Polskę. Naczelnik Państwa zdecydował się poprzeć militarnie Ukraińców, którzy walczyli z bolszewikami. W kwietniu 1920 r. Polska zawarła porozumienie z Symonem Petlurą, na mocy którego ustalono granice miedzy obydwoma państwami na rzece Zbrucz. Sprzymierzone wojska w maju 1920 r. opanowały Kijów. Armia Czerwona nie została rozbita, a Ukraińcy nie poparli Petlury. Nastąpiła kontrofensywa bolszewików, która zmusiła wojska polskie do odwrotu. W pierwszej połowie sierpnia sytuacja była katastrofalna, a wojska sowieckie zagroziły Warszawie. W Białymstoku utworzono Tymczasowy Komitet Rewolucyjny, na czele z polskimi komunistami ? Julianem Marchlewskim i Feliksem Dzierżyńskim. Równocześnie kraj zmagał się z kryzysem gabinetu premiera Władysława Grabskiego, który w obliczu niebezpieczeństwa sowieckiego przyjął niekorzystne warunki na konferencji państw ententy w Spa. Doprowadziło to do upadku rządu Grabskiego. W obliczu zagrożenia powołano Rząd Obrony Narodowej. Na czele rządu stanął Wincenty Witos. Nastąpiła konsolidacja sił młodego państwa. Tysiące ochotników wstępowało do wojska polskiego, wpłacano ofiary pieniężne i przekazywano kosztowności na armię. 13 sierpnia rozpoczęła się bitwa warszawska, której kulminacyjny moment przypadł na 15 sierpnia. Następnego dnia wojska polskie pod dowództwem Józefa Piłsudskiego rozpoczęły natarcie znad Wieprza, które wspierało obrońców stolicy. Polacy odnieśli zwycięstwo, które uznane zostało za osiemnastą najważniejszą bitwę decydująca o losach świata. Polacy zatrzymali marsz bolszewików na Zachód. Wojska sowieckie wycofywały się. Pod koniec sierpnia pod Komarowem Polacy pokonali Konarmię Siemona Budionnego, a we wrześniu rozegrała się bitwa nad Niemnem. Doszło do zawieszenia broni, a traktat pokojowy podpisano 18 marca 1921 r. w łotewskiej Rydze. Ustalono przebieg granicy na linii Dźwiny i Zbruczu. Polska miała otrzymać odszkodowanie w wysokości 30 mln rubli i zwrot dóbr kultury.