aktualności

Tekst, który publikujemy poniżej, powstał po spotkaniu uczniów Gimnazjum nr 1 w Szubinie z Jackiem Zieliniewiczem, więźniem obozów koncentracyjnych w czasie II wojny światowej.

"By nie zapomnieć"

Nasze życie mija szybko; w ciągłym biegu nie zauważamy osób, które mogłyby przekazać nam wiele ważnych informacji; opowiedzieć o tym, czego my nie mogliśmy przeżyć.
Jacek Zieliniewicz zgodził się podzielić z nami swoimi doświadczeniami i przeżyciami. Był on jeńcem obozu Auschwitz-Birkenau. Opowiadał o tym, co się działo w obozie, jak przeżył, lecz także streścił historie tych, którzy nie przeżyli.
Jego opowieść była niezwykła; mogliśmy to wszystko wyobrazić sobie dzięki dokładnym, aczkolwiek wstrząsającym opisom. Poznaliśmy trudy wojny ze strony cywila.
Często nie dowierzamy temu, co czytamy. Myślę więc, że takie spotkania pozwalają zrozumieć wojnę nie tylko z punktu poezji i prozy, ale z opowieści zwykłego człowieka, który doświadczył jej na własnej skórze.
Pan Jacek Zieliniewicz opowiadał z niezwykłym zaangażowaniem i opisywał każdy szczegół. Momenty, które przedstawiał, sprawiały, że wielu się po prostu wzdrygało, a po policzku spłynęła komuś łza.
Dla nas, urodzonych już w wolnym kraju, zdawało się być to niemożliwe – dla potwierdzenia mogliśmy obejrzeć przerażające zdjęcia, zobaczyć korespondencję jeńców z rodzinami.
Żywe lekcje historii są potrzebne, byśmy pamiętali o tym, co zdarzyło się w czasach wojennych i przekazywali to kolejnym pokoleniom.
Musimy dbać o szacunek i pamięć dla poległych żołnierzy, lecz także cywilów, którzy umarli chociażby ze względu na swoje narodowości.
Lekcja z całą pewnością była piękna i niepowtarzalna; możemy się cieszyć z tego, że dane nam było posłuchać pana Zieliniewicza.
Jestem pod wrażeniem tego, co pan Jacek Zieliniewicz nam opowiedział, i nie dziwię się, że mimo upływu lat wciąż doskonale pamięta wydarzenia, zupełnie jakby widział je wczoraj. Pamiętajmy o tym, że dla niego było to straszne przeżycie i trzeba mieć w sobie mnóstwo odwagi, by odtwarzać na nowo te straszne chwile i dzielić się nimi z innymi."

Adrianna Bzdzion IIIc