Pomnik ofiar hitlerowskich i komunistycznych w latach 1939-1989 znajduje się na skwerze przy kościele św. Marcina Biskupa, w pobliżu przystanku PKS. 11 maja 1993 r. z inicjatywy Porozumienia Centrum został powołany społeczny komitet budowy tego pomnika. W jego skład weszli przedstawiciele duszpasterstwa ludzi pracy, NSZZ „Solidarność” i więźniowie polityczni okresu stalinowskiego przy wsparciu i duchowej opiece księdza Jana Kątnego. 17 września 1994 r. wmurowano akt erekcyjny, a w lipcu przystąpiono do budowy dzięki ofiarności społeczeństwa i wsparciu zakładów pracy. Uroczystego odsłonięcia dokonali 11 listopada 1995 r. Bogdan Wentland i Miłosz Heliasz, poświęcenia dokonał ksiądz biskup Stanisław Gądecki. Autorem projektu pomnika jest Henryk Wojtas. Warto przytoczyć w tym miejscu słowa prowadzącego odsłonięcie pomnika – Stanisława Jackiewicza: „Jego historia (pomnika) zaczęła się 23 sierpnia 1939 r. podpisaniem haniebnego układu między Ribbentropem a Mołotowem. W wyniku tego także ziemia szubińska nasiąknęła krwią, wielu ludzi straciło życie. Kiedy skończyła się II wojna światowa, w Polakach obudziła się nadzieja na niepodległą Polskę. Stało się jednak inaczej. Stworzono pozory niepodległości, gdyż naszym narodem rządzono z Moskwy. W powiecie szubińskim rządzili doradcy radzieccy przy pomocy UB (Urząd Bezpieczeństwa). Funkcjonariusze UB na ich rozkaz, a także z własnej inicjatywy, skrytobójczo mordowali niewinnych ludzi. Myśleliśmy, że skończyło się to w 1956 roku, ale nie – ostatnia ofiara pochodzi z Kcyni zamordowana w Poznaniu w 1982 r. Ofiary zbrodni komunistycznych były celowo przemilczane, a groby ukryte. Dopiero pełne odzyskanie przez Polskę suwerenności umożliwiło starania o oficjalne złożenie hołdu wszystkim ofiarom systemu totalitarnego. Wraz z upadkiem błędnej ideologii komunistycznej i opuszczeniem Polski przez wojska okupacyjne zrodziła się myśl upamiętnienia ofiar tych zbrodniczych systemów – narodowego socjalizmu i komunizmu”. Symbolika pomnika przedstawia się następująco: dwa słupy oznaczają lagry i łagry, od których Polacy wycierpieli; cztery cokoliki z czerwonej cegły przykryte granitowymi płytami z napisami miejscowości czterech gmin – Barcin, Łabiszyn, Kcynia, Szubin – oznaczają krew; pośrodku znajduje się równoramienny krzyż jest on podstawą wszystkich odznaczeń, orderów; ze środka krzyża wyrasta kamień naturalny, który świadczy o sile narodu, ma on bliznę; orzeł zrywający się do lotu symbolizuje zryw niepodległościowy narodu. Na pomniku znajduje się także napis następującej treści „Ofiarom zbrodni hitlerowskich i zbrodni komunistycznych popełnionych na mieszkańcach byłego powiatu szubińkiego w latach 1939-1989”.